Artykuł Krzysztofa Cicheńskiego o nowych dramatach dla młodzieży - w tym o "z czuba albo #byćjakzlatanibrahimović"!

Fragment:
"Tomasz Kaczorowski w sztuce Z czuba albo #byćjakzlatanibrahimović przeciwstawia realny świat kilku chłopców z podwórka, których pasją jest gra w piłkę nożną (jak pada deszcz, to w taką na konsoli) z nierzeczywistym, wykreowanym medialnie, choć dającym się w końcu po ludzku polubić bohaterem – znanym chorwackim piłkarzem. Jerzy Moszkowicz zaprosił do współpracy aktorów Teatru Nowego – dorosłych mężczyzn, którzy w roli młodych, pełnych marzeń i ambicji chłopaków odnaleźli chyba osobistą, sentymentalną przyjemność powrotu do dzieciństwa. Dzięki temu tekst zyskał dodatkowy sens, który dałoby się wyrazić w pytaniach o to, co stało się z dawnymi przyjaźniami, boiskowym kodeksem etycznym czy pełnym pasji zaangażowaniem w to, co się lubi i czemu poświęca się czas. Postać Zlatana uświadamia, że być może realizacja chłopięcych marzeń wcale nie musi być spełnieniem snu o raju – jest on tak samo wykończony, jak pracownik korporacji, a dodatkowo zmaga się z problemami ukrywania prywatnego życia, powściągania emocji i temperamentu na rzecz kreowania wizerunku osoby publicznej. Nietypowa dyskusja po czytaniu, w którym obok autora wziął udział także dziennikarz sportowy Radosław Nawrot, dotyczyła przede wszystkim tego aspektu medialnego we współczesnym sporcie – na ile emocje spowodowane są faktyczną rozgrywką, obserwowaną na boisku czy na ekranie, a na ile sztucznie wykreowane poprzez różne, niewidoczne zabiegi wielu specjalistów. Z pewnością to właśnie podwórkowe mecze dostarczają tych najbardziej autentycznych wrażeń, o czym publiczność przekonuje się, gdy Zlatan, trochę jak deus ex machina, a trochę incognito, jakby w ukryciu przed obiektywami reporterów przychodzi na podwórko pokopać sobie z jednym z chłopaków. Sztuka odwołuje się raczej do konkretnej grupy odbiorców, zainteresowanych sportem i przemysłem futbolowym, który kreuje tradycyjne, zwłaszcza męskie wzorce. W sposób oczywisty stawia także pytanie o status współczesnego autorytetu – możliwość jego wpływania na młodzież i odpowiedzialność w jego kreowaniu."

Cały artykuł: http://www.nowesztuki.pl/news/scena-czytana-teatralne-laboratorium-nowych-tekstow-dla-dzieci-i-mlodziezy/